Natalia was bij haar vader in het ziekenhuis toen hij overleed. “Ik was in het ziekenhuis blijven slapen,” zegt ze. “De dagen daarvoor ging het op en neer met hem. De ene dag wilde hij een Cornetto en een pintje bier, de andere dag was hij echt niet goed.”

Toen haar vaders gezondheid achteruitging, kreeg ze het slechte nieuws. “Ze hebben ons gezegd dat het niet goed ging. Ik wilde het eerst niet geloven, maar we hebben besloten om in het ziekenhuis te blijven slapen.” Op een nacht gebeurde er iets wat haar waarschuwde. “Ik werd rond drie uur wakker en voelde dat er iets veranderd was. Er was een shift in de ruimte en ik voelde het. Ik keek en wist: er is iets.”

Natalia was erbij toen haar vader gestorven is

Haar vriend ging een kijkje nemen. “Mijn lief is naar papa gegaan, hij voelde aan hem en keek naar mij. Ik dacht: ‘Nee, nee’. Ik ben naar buiten gelopen en heb meteen de verpleegsters geroepen,” vertelt ze. 

“Ik vond dat ze hem te veel morfine hadden gegeven. Ik had dat twee jaar eerder meegemaakt met mijn meter en wilde niet dat het zich nog eens zou herhalen. Het was gewoon hoe ze het aanpakten. Het was wel heftig.”