Wendy vertelt in Het Nieuwsblad wat ze beslist heeft. “Ik heb altijd in functie van anderen geleefd. Dat stamt vanuit mijn kindertijd. Altijd willen behagen om graag gezien te worden. Maar op de duur heb je geen adem meer. Dat is waar ik op gebotst ben in de winter. Dus heb ik besloten: ik ga het anders doen. Prioriteiten stellen en dingen herbekijken. Tonen dat ik mijn naam waard ben en van wanten weet.”

“Het is niet dat ik geen problemen heb met ouder worden. Mijn mama is gestorven op haar 62ste. Ik heb een dochter van tien jaar. Ook dat begon de voorbije winter door mijn hoofd te spoken. Ik wil er zo lang mogelijk zijn voor haar. Maar die gedachten moet je wegduwen, want anders heb je geen leven meer.” 

“Ook de menopauze is geen pretje. Stemmingswisselingen, het lichaam dat anders reageert. Of het einde van de vruchtbaarheid, wat toch het einde van een tijdperk is. Dat moet je verwerken. Door, zo heb ik geleerd, er veel over te praten.”