Het zou hun derde kindje samen worden, na zoontjes ­Noah (8) en Zenna (6). Ellemieke was uitgerekend voor eind maart, maar kort voor de bevalling liep het fout. Bij een van de laatste controles bij de dokter klopte het hartje van de baby niet meer. De navelstreng zat rond de nek van het kindje. Zoontje Josha overleed in de buik van zijn mama.

Vijftien maanden later vindt Ellemieke de moed om over het verlies van haar zoontje te praten. “Mensen vragen vaak hoe het met me gaat. Goed is een groot woord, maar het is oké. Ik ben blij dat ik weer iets kan doen. Als afleiding. Ik verstop me niet voor wat met Josha gebeurd is, maar zijn dood is een litteken voor altijd. En af en toe wordt dat litteken ontzettend hard opengescheurd door herinneringen of feestdagen. Daar probeer ik zo goed mogelijk mee om te gaan.”