“Ik krijg bedankjes van andere vrouwen omdat ik er openlijk over praat. Vrouwen die de oren van hun kop gezaagd worden over kinderen. Het is simpel: op dit moment voel ik het nog niet, de biologische klok tikt niet en ik zie kinderen op dit moment ook niet in mijn leven passen”, reageert Leen Dendievel.

“ En zo is het voor nog veel vrouwen. Wat moeten andere mensen zich daarmee moeien? Baas in eigen buik, toch? Alsof je als vrouw plots méér waard bent omdat je moeder bent geworden, alsof dat het summum van vrouw-zijn is. Liefde geven kan je nog aan veel andere mensen."