“Achteraf gezien ben ik misschien te voorzichtig geweest", begint Francesca Vanthielen. "Het moest voor mij de man zijn waarmee ik ook ging oud worden en ik heb die garantie nooit gevoeld. Bij Karl had ik het gevoel dat hij er altijd, wat er ook zou gebeuren, voor mij zou staan. Hij was de meest loyale man. Maar met mijn andere partners waren er altijd andere kinderen, of ze woonden aan de andere kant van het land."

“Na je dertigste hebben mensen altijd een rugzak. Ik dacht ook dat ik het niet ging aankunnen, een alleenstaande moeder zijn, maar ik denk dat ik dat overschat heb. Ik denk dat ik dat wel had gekund. Die keuze zou ik anders gemaakt hebben, maar ik heb het gewoon verkeerd ingeschat.”

Francesca had wel relaties met mannen met kinderen, en met de drie kinderen van haar laatste partner, heeft ze, ondanks de breuk met hun papa, nog steeds contact. “Het kind in kwestie moet daar voor openstaan en dat was gelukkig het geval.”