“Ik had iemand leren kennen en op café lang mee gepraat, echt super plezant”, begint Niels Destadsbader zijn verhaal. “Op een bepaald moment gaat die mee naar huis en die blijft slapen. ‘s Morgens word ik wakker, zij ligt naast mij. Ik word wakker van een geluid. Ik kijk en ik zie haar iets wegsteken. Ik zeg: ‘Heb jij nu net een foto genomen met je gsm? Zij beweerde van niet.”

“Maar ik zag aan haar ogen, ook al kende ik ze nog niet zo lang, dat ze aan het liegen was. Ik heb dan direct die gsm gepakt, gekeken, en zij had foto’s genomen om naar haar vriendinnen te sturen, waarschijnlijk ‘het is gelukt’, zo dat. Dan heb ik al die foto’s gewist, naar verwijderde items gegaan, nog een keer gewist en haar vriendelijk verzocht om binnen de twee minuten mijn huis te verlaten. Ik heb de deur dicht gedaan en heb een half uur zitten bleiten.”