“Ik probeer niet altijd de zeurende moeder te zijn die voor de zoveelste keer vraagt om de kamer op te ruimen, kleren weg te leggen en te studeren. Maar dat is wel iets dat je duizend keer per week moet herhalen. Soms helpt een mopje, maar vaak rollen ze toch gewoon met hun ogen”, zegt Kristel Verbeke in Story.

“Ik voel wel dat ze thuis de grenzen aftasten. Ze trekken zich ook vaker terug op hun kamer en dan zitten Gene en ik alleen in de zetel. Maar we moeten ze gewoon die vrijheid en ruimte gunnen. Ook al heb ik het er soms moeilijk mee. Ik probeer dan al eens een film te zoeken die we alle vier leuk vinden, zodat we nog eens samen kunnen kijken.”