Inmiddels zijn acht van zijn tien tenen geamputeerd. “Het belangrijkste is toch dat ik een tweede kans gekregen heb”, reageert Stefan Everts in Dag Allemaal. “Al de rest neem ik erbij.”

“Uiteraard zou ik liever nog tien tenen hebben, maar ik moet vooral blij zijn dat ik er überhaupt nog ben. Zelfs met maar twee tenen kan ik relatief goed alles doen wat ik wil doen. Alleen die constante pijn steekt me tegen. Het mooiste kerstcadeau zou zijn: geen pijn meer hebben.”

"Zodra ik één been uit bed zet, voel ik meteen die pijn"

“Als ik stap, voel ik nog altijd pijn. Zodra ik ’s morgens één voet uit bed zet, voel ik het meteen. Sinds ik vorig jaar uit het ziekenhuis ontslagen werd, heb ik nog geen dag zonder pijn geleefd. Behalve op de momenten dat ik onder narcose was voor nog maar eens een operatie. Dat gevoel is moeilijk te beschrijven.”

“Links en rechts heb ik doorligwonden op mijn hielen. Daarom stap ik zoals een eend, ik kan moeilijk druk op mijn hielen verdragen. En ook de voorkant van mijn rechtervoet doet nog veel pijn."