Het meest emotionele moment van de begrafenis, was toen Philips zoon Pieter-Jan samen met zijn zus Marie-Julie de kerk toesprak. Ze spraken vol lof over hun vader. “Iedereen wordt geconfronteerd met kanker. Altijd en overal. Maar ik ga vijf minuten ongelofelijk egoïstisch zijn en vertellen hoe ik kanker ervaren heb”, sprak Pieter-Jan.

“Dat gebeurde in verschillende fases. Toen de ziekte controleerbaar was vier jaar geleden, gaf ons dat hoop. Tot ze terugkeerde ... Toen volgde de ontkenningsfase. Het was een rollercoaster van emoties. Het ongeloof, het wachten, het machteloos zijn, het afzien.”

Dochter Marie-Julie benadrukte de sterke band met hun vader. “Liefste papa, toen de dokters vertelden dat het einde nabij was, moest je ons nog zoveel leren. We hadden je zo graag langer bij ons gehad. Maar papa, je hebt ons in die tijd wel al zoveel geleerd. Je leerde me volharden. Je leerde me te dromen en te genieten van het leven. Jammer genoeg was tijd onze grootste vijand om nog meer herinneringen te maken”, sprak ze in tranen. “Papa, we zijn ongelofelijk trots je kinderen te zijn. We zullen voor elkaar blijven zorgen. Ik zie je zo ontzettend graag, voor altijd.”

Op het einde las zijn partner Aïsha nog een brief voor die Cracco voor zijn dood zelf schreef, gericht aan zijn kinderen. “Geniet aub van het leven. Werk hard, maar geniet ook. En laat elkaar nooit vallen”, schreef hij neer. Op verzoek van de zakenman zelf hielden vrienden en familie na de begrafenis nog een stevig feestje ‘met dikke sigaren en de beste whisky’.