Winnies vader vecht tegen beenmergkanker. “Drie jaar geleden hebben ze die diagnose gesteld. De ziekte verloopt met ups en downs. Papa revalideert nu, maar de kanker zal nooit definitief verdwijnen. Hij voelt zich vaak goed. Maar dan is er plots een terugval. Ik wilde dat Jonah hier meteen van op de hoogte was. En dus heb ik hem verteld waarom ik het zo belangrijk vond dat papa er bij was op ons huwelijk. Jonah reageerde daar heel mooi op en dat schepte veel vertrouwen tussen ons”, vertelt Winnie.

Dat verklaart ook Winnies tranen op haar trouwdag. “Papa daar zien staan... Dat betekende inderdaad véél voor mij. Ik ben zo blij dat hij erbij was. Want het is zo: er ís helaas geen genezing meer mogelijk. Er is gewoon geen medicijn voor op de markt. Als sitemanager bij Janssen Pharmaceutica ken ik die sector, zie je. De kankercellen zitten bij papa in het beenmerg en dat kan je niet wegsnijden of blijven bestralen. De slechte cellen zullen dus in z’n botten blijven zitten.”

“Ze willen de ziekte nu vooral zo lang mogelijk stabiel houden. En ervoor zorgen dat papa zo weinig mogelijk pijn heeft. Tja, het maakt hem natuurlijk wel kwetsbaar. Maar aan het ergste willen we nog niet denken”, klinkt het.