Koen Wauters heeft erg afgezien toen hij afscheid had moeten nemen van zijn hond Netse. Het duurde lang voor hij eroverheen was. Een jaar later schreef hij een liedje voor hem: ‘Ik denk aan jou’. “Veel mensen hebben sterkte geput uit dat nummer”, zegt Koen nu. “Een huisdier verliezen is nog altijd één van de allerverschrikkelijkste dingen die je kan meemaken. Maar ook mensen die géén huisdier hebben, hebben steun aan ‘Ik denk aan jou’ gehad.”

Wat Netse zo speciaal maakte, was dat hij niet alleen Koens buddy was die hij zielsgraag zag, maar dat hij ook zijn allereerste hond was. Als kind wou Koen al een hond. “Maar ons moeder dacht alleen aan pis en kak, en onze pa was eens gebeten geweest door een Duitse scheper, hij had sindsdien schrik van honden. Dus no way dat er bij ons een hond binnenkwam”, vertelt Koen in een YouTube-interview met Julian De Backer. Hij nam zich het volgende voor: “Zo gauw ik alleen woon, neem ik een hond in huis!”

En dat gebeurde ook. “Toen ik met Babette van Veen ging samenwonen, kon ik niet snel genoeg een hond in huis halen”, vertelde Koen enkele jaren terug. Dat was dus Netse, een Rhodesian ridgeback. In 2002 moest Koen hem laten inslapen, waarna hij het emotioneel erg zwaar had.

“Na de dood van Netse kon Koen niet meer aarden in zijn eigen huis”, vertelde Valerie De Booser ooit over de periode dat ze gingen samenwonen. “Koen is toen heel snel bij mij ingetrokken, een beetje vluchtend voor de pijn. Ik heb hem in mijn armen gesloten, getroost en heb ontdekt dat samenleven met Koen werkelijk wonderbaarlijk was.”