Recent gaf Karen Damen in de podcast ‘Boeie!’ toe dat er nog werkpuntjes zijn in de opvoeding van haar zoon Sky. “Ik weet het, een kind heeft structuur nodig, maar wij zijn geen doorsnee huishouden. Soms eet Sky vóór de voetbaltraining, soms erna. We eten ook alle drie al eens iets anders. Sky gaat ook nooit op hetzelfde uur slapen. Soms gaat hij om negen uur naar boven, als hij moe is. Soms is het half elf. Daar is hij heel zelfstandig in”, zei Karen.

Karen gaf in één ruk ook toe dat ze een softie is. “Als Sky een koekje vraagt, en ik zeg drie keer nee, dan vraagt hij het nog eens en zeg ik: ‘Och, pak het, jong.’ Dat is het schuldgevoel van weinig thuis zijn. Ik wil dan een beetje compenseren hé.” Haar man Antony is het tegenovergestelde. “Hij werd als kind vrij kort gehouden, ik werd vrij streng aangepakt. Wij voeden ons kind nu tegenovergesteld op.’ Tot slot maakte Karen nog goede voornemens. “Ik ga in de toekomst proberen minder vriendin en meer mama te zijn voor Sky.”

In Story krijgt Karen Damen deze week enkele tips om haar opvoedingsstijl aan te passen. Ze krijgt daarbij ook de waarschuwing dat van opvoedingsstijl veranderen nu haar zoon al tien is, helaas niet in één-twee-drie zal gaan.

“Begin met kleine veranderingen”, klinkt het in het weekblad. “Als je kind bijvoorbeeld voor de tiende keer op rij zijn brooddoos vergeten is, kan je ervoor kiezen om ze niet achterna te brengen. Dat zal in eerste instantie een grote schok zijn voor je kind, maar zo stuur je hem of haar wel een signaal. Je laat merken dat je stevig in je schoenen staat.”

En zorgt Karen dan best ook meteen voor wat meer structuur? “Sommige kinderen hebben moeite met het feit dat ze niet dagelijks op hetzelfde moment eten of gaan slapen, andere niet”, aldus orthopedagoog Steven Gielis. “Structuur moet afgestemd zijn op de behoeftes en ontwikkeling van een specifiek kind. Als je merkt dat je kind moeite heeft met het gebrek aan structuur en daardoor bijvoorbeeld opstandig wordt ’s avonds, zorg dan voor visuele zichtbaarheid. Dat kan door bijvoorbeeld een bord op te hangen waarop je kind zelf kan nakijken hoe laat mama of papa thuis is en hoe laat hij of zij moet gaan slapen.”