“Ik weet nog altijd niet hoe ’t is kunnen gebeuren”, zegt Rani in Dag Allemaal. “Plots ben ik achterover, keihard op m’n hoofd gevallen. Ik voelde direct dat er iets niet klopte. Er sprongen tranen in m’n ogen van de pijn en alles ging plots veel trager. Maar hé, ik ben geen trunt en wilde me niet laten kennen. Ik heb nog twee dagen radio gemaakt en bleef mee met de bende op schok gaan.”

Dat bleek geen goed idee te zijn. “Ik kon de muziek in m’n koptelefoon nauwelijks verdragen en vergat voortdurend wat Raf (Van Brussel, haar co-presentator op JOE, nvdr) had gezegd. Eens terug thuis ging ik naar de huisarts en een week later naar het ziekenhuis voor tests. Verdict: een zware hersenschudding én een whiplash. Veel rusten was de boodschap.”

“Ik heb nog lang last gehad van duizeligheid en concentratiestoornissen. Een kast schoonmaken was te vermoeiend. Koken, ook. Ik kon ook nauwelijks iets onthouden. Toen ik me tijdens het koken afvroeg wat ik aan het doen was, begon ik me zorgen te maken. Mijn vriendinnen merkten ook op dat ik soms dingen vergat. De gedachte ‘wat als ik mijn werk niet meer kan doen’ flitste soms door mijn hoofd.”

“In het ziekenhuis hebben ze me gerustgesteld. Blijkbaar kan het herstel van een hersenschudding heel lang duren, maar intussen is alles weer in orde. En het is medisch bewezen dat ik toch hersenen heb.”