Het was al tien jaar geleden dat Tess Goossens nog gezongen had. Ze is dus een beetje nerveus. “Maar het is een leuke spanning”, zegt ze. “Het is toch afwachten wat mensen van het nummer vinden. Ik ben heel erg benieuwd naar de reacties.”

Tess benadrukt dat haar single geen coronagril uit verveling is. “Ik liep hier vorig jaar al mee rond. Maar het nummer klinkt zo zomers dat ik het jammer vond om het in de winter uit te brengen. Dit is ook niet zomaar een zijsprongetje, ik wil hier echt mee doorgaan.”

“In mijn hoofd ben ik er nooit echt mee opgehouden. Dat muzikale is altijd blijven sluimeren. Maar er kwamen andere dingen in de plaats: tv-presentaties, de radio... En dan, tien jaar geleden, ben ik gescheiden en had ik het emotioneel bijzonder zwaar. Toen is de muziek wél even uit mijn leven verdwenen. Daar heb ik wel spijt van. ‘Allez Goossens, waarom ben je niet gewoon blijven zingen?’, denk ik nu soms.”