“Zeg nooit nooit”

Andy Peelman en zijn vrouw Tine Kissling verhuisden onlangs naar hun droomhuis in Ninove. Hoewel een politieke carrière vandaag niet op tafel ligt, klinkt hij opvallend vastberaden. “Maar zeg nooit nooit,” citeert Het Nieuwsblad hem. Hij benadrukt dat het geen grap of stunt is voor een programma. De acteur van De Buurtpolitie zegt dat hij dit écht zou durven.

Een eigen partij: Voor en Door het Volk

Mocht het ooit zover komen, wil hij zich niet aansluiten bij een bestaande partij. “Ik heb al een naam: De VDV, Voor en Door het Volk,” zegt hij. Geen enkele partij voelt volgens hem als een natuurlijke thuishaven. “Forza is te rechts en de rest is te onuitgesproken, noch vis noch vlees.”

Hij vindt dat hij een stem vertegenwoordigt die hij bij traditionele partijen onvoldoende terugvindt. “Ik doorbreek taboes en durf tegen schenen te schoppen. Mensen kunnen daar niet altijd evengoed mee om. Maar ik vertegenwoordig volgens mij de stem van heel veel Vlamingen.”

Lees ook: Vrouw van Andy zucht als ze haar man bezig ziet: “Ik ben zo totaal niet”

Maakt zijn bekendheid een verschil?

De vraag rijst vanzelf: heeft iemand als Andy Peelman door zijn bekendheid meer kans om effectief iets in de lokale politiek te betekenen? Bekende gezichten hebben nu eenmaal een voorsprong qua naambekendheid, vooral bij gemeenteraadsverkiezingen waar veel kiezers zich laten leiden door herkenbaarheid. Zijn populariteit als tv-gezicht en zijn imago als “man van het volk” kunnen hem dus helpen.

Maar tegelijk weet Andy dat bekendheid geen garantie is. Burgers verwachten van een politicus méér dan een vertrouwd gezicht: inzet, dossierkennis en voeling met de buurt. Hij lijkt dat zelf ook te beseffen, want hij zegt dat hij eerst wil aanvoelen wat er leeft in Ninove vooraleer hij zich ergens achter zet.

Waar hij voor wil staan

Peelman noemt één thema dat hem bijzonder raakt: rechtvaardigheid voor mensen die volgens hem te zwaar belast worden. “Gerechtigheid voor hardwerkende mensen die te zwaar belast worden op hun inkomen,” zegt hij. Daarnaast wil hij het profitariaat harder aanpakken, omdat dat volgens hem een hypotheek legt op de samenleving.

Eerst ingeburgerd raken in zijn nieuwe stad

Of hij ooit echt burgemeester wordt, blijft afwachten. Maar hij voelt dat hij iets kan betekenen. “Ik geloof dat ik iets kan betekenen voor een stad als Ninove, maar ik moet eerst ingeburgerd zijn om te weten waar de pijnpunten liggen,” besluit hij.