Een sterke zus

“Zita is een lieve zus die al veel meegemaakt heeft,” vertelt Nono eerlijk. “Haar leven was niet altijd makkelijk, maar toch vindt ze steeds weer de kracht en het doorzettingsvermogen om voluit te gaan. En dat doet ze op zo’n leuke, spontane manier dat je er alleen maar bewondering voor kunt hebben.”

Het is een opvallend kwetsbare uitspraak van Nono, die zijn zus duidelijk hoog in het vaandel draagt. Hij benadrukt niet alleen haar positieve eigenschappen, maar ook de veerkracht waarmee ze telkens weer rechtkrabbelt.

Van kat en hond naar hechte band

Zoals veel broers en zussen, hadden Nono en Zita in hun kindertijd regelmatig ruzie. “Als kind waren we soms kat en hond. Het klassieke broer-en-zusgedoe: ‘Dat is van mij!’,” blikt hij terug. Toch is dat inmiddels helemaal veranderd.

“Naarmate we ouder werden, zijn we enkel hechter geworden en dat koester ik enorm,” vervolgt Nono. Het illustreert hoe de band tussen broer en zus door de jaren heen gegroeid is, en hoe ze vandaag vooral steun en vertrouwen bij elkaar vinden.

Openheid bij de familie Wauters

Dat Nono zo open praat over Zita, past in de traditie van de familie Wauters. Vader Koen en moeder Valerie hebben hun kinderen altijd zoveel mogelijk uit de spotlights proberen te houden, maar tegelijk blijft de interesse in hun gezin groot. Door af en toe persoonlijke verhalen te delen, tonen Nono en Zita dat ze – ondanks de bekendheid van hun vader – vooral gewone jongeren zijn met dezelfde ups en downs als anderen.

De eerlijkheid waarmee Nono over zijn zus spreekt, maakt veel indruk. Hij laat zien dat hun relatie gebaseerd is op wederzijds respect en bewondering, en dat broers en zussen elkaar op latere leeftijd vaak op een andere manier leren waarderen. (Lees verder onder de foto)

"Zita heeft het niet altijd even makkelijk gehad in haar leven"

Bewondering en respect

Met zijn woorden schetst Nono een beeld van Zita als iemand die niet alleen krachtig en volhardend is, maar ook haar vrolijkheid en spontaniteit behoudt. Het is precies die combinatie die hem zo trots maakt op zijn zus.

Zijn boodschap is duidelijk: Zita is voor hem een voorbeeld van hoe je positief kan blijven, zelfs als het leven soms tegenzit. En dat zegt veel over hoe diep hun band vandaag zit.

Herkenbaar in veel gezinnen

Wat begint als een openhartig gesprek over zijn zus, mondt uit in een warme ode aan hun band. Nono Wauters bewijst dat hij niet alleen trots is op wat Zita bereikt heeft, maar vooral op wie ze is als mens. Dat hun relatie vroeger vol kleine ruzietjes zat, maakt hun huidige verbondenheid alleen maar sterker.

Het is een mooi voorbeeld van hoe broer en zus elkaar door de jaren heen niet verliezen, maar net dichter naar elkaar toegroeien – iets waar heel wat gezinnen zich ongetwijfeld in zullen herkennen.