Op Instagram deelt Maartje hoe Artie niet alleen toekeek, maar uiteindelijk zelf het podium op ging. “En als kers op de taart stond Artie, net als ik al die jaren geleden, op podium.” Het was geen gepland moment, geen ingestudeerde scène, maar iets dat spontaan ontstond. En vooral iets waar hij zichtbaar van genoot.

“En plezier dat hij had”

Wat Maartje vooral raakte, was hoe vanzelfsprekend het voor haar zoontje leek. Geen schroom, geen twijfel, alleen plezier. “En plezier dat hij had”, schrijft ze erbij. Het zijn eenvoudige woorden, maar ze zeggen veel. Niet over ambitie of toekomstplannen, wel over een kind dat zich duidelijk goed voelde op een plek waar zijn mama al jaren thuishoort. Voor Maartje voelde het moment vertrouwd aan. Ze herkende iets. Niet omdat ze haar zoon in haar eigen voetsporen wil duwen, maar omdat ze zag hoe natuurlijk het voor hem aanvoelde.

Lees ook: Na moeilijke jaren doet Maartje iets waar men nog veel over zal spreken

“De podiummircobe zit in de familie"

Met een knipoog besluit ze haar bericht. “De podiummicrobe zit in de familie.” Geen grote uitspraak, geen verwachting, eerder een warme vaststelling. Soms zie je iets gebeuren zonder dat je het kan of moet sturen.

Of Artie later ook effectief iets met muziek of het podium zal doen, is totaal niet aan de orde. Wat telt, is dat ene moment. Een kind op een podium, vol plezier, met een mama die kijkt en herkent hoe het ooit voor haar begon.

 

 

 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maartje Van Neygen (@maartjevanneygen)