Sinds haar herseninfarct heeft Mariska Bauer een lange weg afgelegd. Het eerste halfjaar erna heeft ze vooral veel geslapen, omdat haar hersenen bezig waren met herstel. "Ik kon niet anders dan totale rust nemen", vertelt ze in Het Nieuwsblad.

Ze was bovendien enorm gevoelig voor prikkels. Iets simpels als een bezoekje aan de supermarkt werd daardoor een nachtmerrie. Na heel veel trainen kon ze het na een jaar weer goed.

"Nu ben ik voor 95 opnieuw de oude", klinkt het. "Alleen veel drukte is lastig. En mijn kortetermijngeheugen is slecht geworden."

Het gebeurt wel eens dat ze vergeet dat ze het nog steeds rustig aan moet doen. "Soms is het lastig, dat je je leven weer moet leren indelen. Ik was 46 toen, nu ben ik 48. Dan denk ik: 'Kom op, dat kan toch gewoon?' Maar nee, soms lukt het niet."

Op Mariska en Frans Bauer is dat alles een belangrijke levensles geweest. "We stellen niets meer uit, het kan zo voorbij zijn", beseffen ze nu. "We willen nog veel doen, tegelijk hoop ik dat we daarvoor de tijd krijgen."