Kristel Hubney is halverwege haar zwangerschap. Ze is uitgerekend om eind december te bevallen. In Nina vertelt Kristel dat ze in het verleden al eens een vruchtje verloren is. “Ik weet dus hoe pijnlijk het is.”

Daarom durfden Kristel en Regi het nieuws van haar zwangerschap nog niet aan de grote klok te hangen. “Toen ik na onze trouw een eerste keer over tijd was, bleek de zwangerschapstest negatief. Maar toen ik niet veel later een wc-rol in het vuilbakje gooide, zag ik dat die test plots wel positief was,” legt Kristel uit.

“Huh, had ik fout gekeken? Ik had een euforisch gevoel en deelde het met Regi, maar we durfden het niet te geloven. Dus ik deed een tweede test. Ik had er nog een paar liggen, van die goedkope. De tweede en derde test gaven weer vage resultaten: tussen positief en negatief. De vierde test wéér. Maar niet veel later heb ik heel fel gebloed. Ik denk dus dat ik heel pril zwanger ben geweest, maar dat het afgebroken is. Alweer.”

Gelukkig was er een maand later beter nieuws. “Ik had opnieuw pijnlijke borsten. De eerste test gaf meteen aan dat ik positief was. ‘Ik denk dat ik zwanger ben,’ stuurde ik naar Regi. Ik moest van hem een duurdere test gaan halen die ook het aantal weken aangaf. En die was overtuigend positief,” gaat Kristel verder.

“Maar de eerste drie maanden was ik geen moment gerust. Bij de minste kramp holde ik naar het toilet om te zien of er geen bloeding was.”