“Ik heb geen midlifecrisis gehad. Ik heb ook geen tijd gehad om daar bij stil te staan, dat is nu het probleem”, bedenkt Jef Vermassen zich bij Joe. “Ik doe veel moordzaken maar ook veel zaken die voor de correctionele rechtbank komen. Dat zijn dan vooral misdrijven.”

“Het betekent dat je een jachtig leven hebt waar je toch minstens 12 à 15 uur werkt. Veel mensen hebben tijd zat. Ik denk vaak aan mensen aan mensen die in ziekenhuizen liggen of in de gevangenis zitten. Zij moeten vechten tegen de tijd, tegen de verveling. Ik ken dat dus niet. De verveling mis ik niet, maar wel vrije tijd. Al is het nu wel wat beter. Ik durf nu al eens zeggen dat ik een week weg bent. Ik ga dan met mijn vrouw naar Spanje.”

Intensiteit
“Ik heb mijn vijf kleinkinderen wel zien opgroeien, maar nooit van dichtbij. Maar denk ik aan de woorden van een jeugdrechter. Mijn tegenstrever zegt: ‘De cliënt van meester Vermassen had geen tijd om zijn kinderen op te volgen’. De jeugdrechter komt tussen en vroeg’ Meester, hebt u die tijd? Ik denk het ook niet. Luister, het is niet de duurtijd die telt, maar wel de intensiteit.’

“Ik heb dat altijd onthouden wat dat is waar. Je kan een half uur met de kinderen aan tafel spreken. Ik doe dat ook altijd. Ik laat hen aan het woord en dan is dat intensief.”

Volg ons nu ook Instagram!