Gene Thomas gaat ondertussen al zeventien jaar solo, en daar schrikt de muzikant zelf van. “Ik wist niet dat ik al zolang bezig ben. Ik ben meer een gevoelsmens dan een datamens. Ik blijf muziek maken zolang ik het leuk vind en er een publiek is. Anders word ik wel straatmuzikant”, vertelt hij in Het Nieuwsblad.

Zijn verzamel-album OmSINGELd is de moeite. Het telt drie cd’s, met daarop 47 nummers: alle singles die hij ooit heeft uitgebracht, zijn Liefde voor Muziek-covers én we horen Gene nog eens in het Frans zingen. Op het album staan immers ook de Franse chansons die hij herwerkte voor radiozender Joe.

“Ik vond die nummers te goed om gewoon maar twee keer op de radio te draaien. Ik ben een Brusseleir, dus het Frans was me niet onbekend. Toen ik stopte met X-Session kreeg ik via mijn toenmalige platenbaas een contract voor vier Nederlandstalige albums en vier Franse.”

“Eerst heb ik mijn album in Vlaanderen afgewerkt, daarna mijn eerste Franse, met onder andere Sans boussole. Ik heb in het voorprogramma van Garou gestaan, was bij radio France Bleu te gast. Die trein was vertrokken. Tot de platenbaas zijn C4 kreeg. Hij weg, ik ook. Dat was het einde van het Franse verhaal.”

“Na X-Session heeft het drie maanden geduurd om Nederlands te leren zingen. In het Engels klink je nasaler, maar in het Nederlands klinkt dat voor geen meter. Ik heb naar Clouseau en Marco Borsato geluisterd en geoefend. Toen was er weinig Nederlandstalige pop. Het was een sprong in het duister, maar ik ben zacht geland. Wie weet ga ik ooit weer de Franse toer op.”