Isabeau was donderdagavond haar halfzusjes van 3 en 5 jaar oud van school gaan afhalen. Ze wilde haar zieke mama Veerle Everaert ontlasten. “Ze zette hen hier af en bleef nog wat plakken”, zegt mama Veerle. “Toen ze vertrok, gaven we elkaar zoals altijd een dikke knuffel en een goeie zoen. Ik zei nog ‘tot morgen en voorzichtig, hé’. Maar twintig minuutjes later stond de politie voor de deur.”

De jonge vrouw was de controle over het stuur verloren. Vervolgens knalde ze tegen een elektriciteitspaal. “Misschien moest ze uitwijken voor een dier dat overstak of zo”, zegt mama Veerle. “Ik weet alleen dat ze uit zichzelf een heel voorzichtige chauffeur was. Ze had haar rijbewijs nog maar een jaar en besefte dat ze eerst ervaring moest opdoen. Bovendien kende ze die baan als haar broekzak. Ze reed er elke dag wel twee keer.”

Frituur
Isabeau zou normaal in een frituur gaan werken eind deze maand. Vrijdag zou ze normaal getekend hebben. “Ze was zo blij dat ze dat kon tekenen. Het zorgde voor wat zekerheid, want het is natuurlijk niet evident om op die leeftijd alleen te gaan wonen. Maar ze kwam nog elke dag en ze belde zeker drie keer per dag. Wat ga ik dat missen, haar stem aan de andere kant van de lijn. Ik kan niet geloven dat ik haar stem nooit meer zal horen.”