“Ik kwam van Brussel op de A12 en het was aan het regenen. Ineens was er een hagelbui en ik zie de auto rechts voor mij remmen, dus ik rem ook en ik begon te schuiven richting twee bomen. Ik dacht toen echt: ‘het is gedaan’.”

“Terwijl ik overkop ging, zei ik tegen mezelf dat ik rustig moest blijven. En toen ik stilstond was er overal rook en er was niemand die stopte… En toen hoorde ik ineens: ‘Hallo, meneer?’. Ik dacht dat dat God was en dat ik dood was”, vertelt hij lachend.

“Maar blijkbaar als je airbags afgaan bellen ze je automatisch op. Ik had geen schram, ik had niks en ik heb me er een week schuldig over gevoeld dat ik niks had. Een paar jaar geleden is een van mijn beste vrienden gestorven, Marc Van Eeghem. En toen ik dat accident heb gehad dacht ik ‘dat is de Marc die zegt dat ik nog maar efkes beneden moet blijven’.”